‘Je hoeft er alleen maar in te stappen’
Sinds mijn pensionering in 2000 als hoofdredacteur bij de VNU-dagbladen ben ik actief als zenleraar. In dat jaar richtte ik een eigen zencentrum op in de regio Eindhoven.Tussen 2007 en april 2009 reisde ik met mijn partner Ellen Deimann ruim 15 maanden in Nepal en India. In 2010 hebben wij ons in Nijmegen gevestigd en heb ik de draad weer opgepakt met het geven van zentraining en een coachingspraktijk. In 2014 volgde ik de opleiding tot Labyrintwerker bij het Jungiaans Instituut o.l.v. mevr. Dr. Selma Sevenhuijsen op 13 en 17 november 2014 en op 26 februari 2015 (afronding). Medio 2017 werd ik Dharma-opvolger van Nico Tydeman Roshi, die mij de naam Butsugen (Boeddha-oog) gaf.
Mijn eindwerkstuk heet ‘Je hoeft er alleen maar in te stappen’ met als subtitel: De kern: ‘Liefde zijn, liefde leven’ naar een uitspraak van Selma.
Labyrint Werkstuk Dick Verstegen
Onder het kopje Labyrint: de wakkere geest, lees je wat voor mij de relatie tussen zen en labyrint is.
In het begin van het nieuwe millennium werkte ik drie jaar bij Kloosterhotel ZIN in Vught, waar één van de docenten, Gert van Santen, een labyrint liet aanleggen.Toen het klaar was heb ik er ook in gelopen en ik weet nog goed dat ik er met een probleem binnenging en dat het probleem, halverwege mijn labyrintwandeling volledig oploste. Er was geen oplossing; het probleem zèlf loste op. Toen ik een keer ‘toevallig’ op de site vanLabyrintWerk terecht kwam besefte ik opeens dat het labyrint een oude en beproefde symboolvorm van de Wakkere Geest is en dat ik die wellicht zou mogen gebruiken om mijn studenten te helpen met het ervaren van de kracht van liefdevolle overgave aan het leven zelf. Het labyrint als stapsteen naar liefde en vrijheid.
In de periode dat ik met de Labyrint-cursus bezig was, hoorde ik Tijn Touber tijdens een inleiding over liefdevolle overgave (vrijheid) zeggen: ‘Je$hoeft er alleen maar in te stappen’ en daarmee werd wat ik beoogde nog concreter. Wat hij bedoelde was dat je alleen maar je eigen bevrijding, die al een feit is, hoefde toe te laten door een stap te zetten. Uit de klem van het ego en in de vrijheid van de liefde. Hij gebruikt zelf, voor zover ik weet, geen labyrint om deze ervaring kracht bij te zetten,
maar voor mij werden zijn woorden een bevestiging van wat ik al had aangevoeld. De historische Boeddha zegt hetzelfde in de Dhammapada: Wees een licht voor jezelf! Ook wel vertaald als: Wees jezelf tot eiland!
Een paar jaar geleden legde ik met een paar andere zen- en labyrint-mensen een groot labyrint in het prachtige Museumpark Orientalis in Heilig Landstichting, het zuidoost-puntje van Nijmegen. Het was een feest om te mogen doen. Hierbij een paar foto’s. Eentje van het prille begin en eentje hoe het er nu uitziet.