Een labyrint is een kruisingsvrij, slingerend pad dat je langs een aantal wendingen naar het centrum leidt en weer terug naar buiten. Het labyrint past in de recente belangstelling voor bezinning en bezieling. Het lopen van een labyrint is behulpzaam bij het zoeken naar je kernwaarden: datgene waar je echt voor gaat in het leven. Het kan op verrassende wijze leiden tot het aangaan van nieuwe verbindingen.
The labyrinth awaits our discovery, for it will guide us through the troubles of our lives to the grand mysterious patterns that shape the web of creation. It will lead us towards the Source and eventually guide us home.
(Uit: Lauren Artress – Walking a Sacred Path, p.22)
VORM
Een labyrint is een kruisingsvrij, slingerend pad, dat de loper langs een aantal wendingen naar het centrum voert en weer terug naar buiten. Er is een aantal verschillende modellen van het labyrint. Ze hebben echter één ding gemeen: in tegenstelling tot een doolhof, waarin je keuzes moet maken tussen verschillende paden, heeft een labyrint een enkel pad dat de loper langs een aantal wendingen leidt naar het centrum en weer terug naar buiten.
Veel mensen verwarren een labyrint met een doolhof. Dan mis je een belangrijk punt: in een doolhof verlies je je weg, in een labyrint vind je je weg!
GESCHIEDENIS
Het labyrint komt in vrijwel alle culturen voor. De oudste bekende afbeeldingen van labyrinten zijn zo’n 4000 jaar oud en stammen uit het Neolithisch tijdperk, op eilanden in de Middellandse en Aegeïsche Zee. Later werd het labyrint onder meer via het oude Egypte en de Minoïsche beschaving en vandaar via de Griekse mythologie en de Etruskische cultuur een onlosmakelijk deel van de Europese cultuurgeschiedenis. Vanaf 300 jaar na Christus heeft het ook een plaats gekregen in de christelijke traditie: in vele kerken en kathedralen in Frankrijk, Italië en Engeland werden labyrinten aangelegd. Het bekendste ligt in de kathedraal van Chartres (F). In bijbelse verhalen komt het labyrint voor als verbeelding van de stad Jericho, of als onderdeel van het paleis van Koning Salomo.
Langs de Scandinavische kusten liggen talloze stenen labyrinten, die een onderdeel uitmaakten van de volkscultuur. In Engeland liggen eeuwenoude labyrinten van turf en gras. Het labyrint heeft een plaats in de cultuur van de Pima- en de Hopi-Indianen, en is te zien op de afbeeldingen bij het Peruaanse Nasca. Op moskeeën in Pakistan staan afbeeldingen van labyrinten. Het labyrint vertoont ook verwantschap met de oosterse Mandala en met oeroude afbeeldingen van spiralen, bijvoorbeeld in Ierland en Turkije en op Malta.
Labyrinten en doolhoven zijn sinds jaar en dag ook een bron van spanning en vermaak, van pretparken tot computerspelletjes.